(Когда я был маленьким мальчиком)
Ku miä õlin peeni poika,
veeti tütöd manzikka,
ku miä kazvin, varmissuzin,
nõizin näitä tantsuttamma.
Ku miä õlin peeni poika,
veeti tütöd joomukka,
ku miä kazvin, varmissuzin,
nõizin näitä johzuttama.
Elä idgõ, ämmä parka,
tüttöz one täällä,
tšümme poikaa on ümperillä,
ja ühs on nava päällä.
Elä idgõ, maama,
jott on tšehvä lahsi –
ku issub rikka rinnalõ,
ni mahzab rikkai kahsi.
Vana tüttö, vaihtolain
kanto javod jõkkõ,
a noori poika vanald tütöld
tetši silmäd nõkkõ.
Huppuu huu, huppuu huu,
kauniz uuli, karvasuu,
vihma saab, raputab
ja meez õma naissa naputab.
Teije ämmä i meije ämmä
nõisti üleez mättšiä.
Nõisti üleez mättšiä,
võtõtti nännät tšätte.
Võtõtti nännät tšätte,
lasti alaz mättšiä.
La miä laulan, lappa-uuli,
kolkotan, nenä kovõra!
Eb luvattu laulo’õlla,
ilo’õlla eestäkä –
panin suu vaa laulama,
entä ilostamma.
Suu laulab, süä murõhtõb,
silmäd vettä veerettäväd.
Ühs õli väärä miu isoinõ,
tõin’ õli väärä miu emmoinõ –
mihsi tehti miu mokoma,
ruiko rikottu näkoa?
En miä ilkõ tšüllä mennä
omiss’ bodrissa pojiss’ –
tütöt saatanad jutõlla,
vanad vedjmäd võrtailla.
Ühs lahsi nätši untõ,
ku tšärpäne näütti tultõ,
a kana valõ vaskia
i sika sittu luntõ.
Tuli lumi, lumi suli,
tuli varra tšesä,
menin mettsä tšävelemmä,
levvin linnu pezä.
Pezäz õli muna,
munaz õli poika,
a poigall õli nokka
niku kaivo kokka.
Когда я был маленьким мальчиком,
девочки меня брали на клубнику,
когда я вырос, окреп,
стал водить их на танцы.
Когда я был маленьким мальчиком,
девочки меня брали на голубику,
когда я вырос, окреп,
стал я их гонять.
Не плачь, старушка бедненькая,
твоя дочь здесь,
вокруг десять парней
и один на пупке.
Не плачь, матушка,
что ребенок беден –
если сядет рядом с богатым,
тогда будет стоить двух богатых.
Старая дева, подмененный ребенок
таскал муку в реку,
а молодой парень у старой девы
замазал глаза сажей.
Хуппуу хуу, хуппуу хуу,
красные губы, волосатый рот,
дождь идёт, сыплет,
а муж свою жену ругает.
Ваша бабка и наша бабка
поднялись на горку.
Поднялись на горку,
взяли груди в руки.
Взяли груди в руки,
и скатились с горки.
Дай-ка я, плоскогубая, спою
постучу, кривоносая!
Не позволили петь,
веселиться совсем –
а я заставила рот запеть,
себя повеселить.
Уста поют, сердце тревожится,
из глаз катятся слёзы.
Один виновник мой отец,
другая виновница моя мать –
почему сделали меня такой,
с испорченным оспой лицом?
Я не смею идти в гости
из-за бравых парней –
девушки, черти, говорят,
старые ведьмы сравнивают.
Один ребенок видел сон,
как муха извергала огонь,
курица отливала медь,
и свинья испражнялась снегом.
Выпал снег, снег растаял,
наступило раннее лето,
пошла я в лес гулять,
нашла птичье гнездо.
В гнезде было яйцо,
в яйце птенчик,
у птенца был клюв,
как колодезный журавль.
Ku miä õlin peeni poikõ,
veeti tütöd manzikka,
ku miä kazvin, varmissuzin,
nõizin näite tantsuttõma.
Ku miä õlin peeni poikõ,
veeti tütöd joomukka,
ku miä kazvin, varmissuzin,
nõizin näitä johzuttõma.
Elä idgõ, ämme parkõ,
tüttöz one täällä,
tšümme poika on ümperille,
ja ühs on nava päällä.
Elä idgõ, maamõ,
jott on tšehve lahsi –
ku issub rikka rinnallõ,
ni mahzõb rikkait kahsi.
Vana tüttö, vaihtolain
kanto javod jõkkõ,
a noori poikõ vanalt tütölt
tetši silmed nõkkõ.
Huppuu huu, huppuu huu,
kauniz uuli, karvasuu,
vihma saab, raputõb
ja meez õmma naissa naputõb.
Teije ämme i meije ämme
nõisti üleez mättšiä.
Nõisti üleez mättšiä,
võtõtti nänned tšätte.
Võtõtti nänned tšätte,
lasti alaz mättšiä.
La miä laulõn, lappa-uuli,
kolkotõn, nenä kovõra!
Eb luvattu laulo’õlla,
ilo’õllõ eestäkä–
panin suu vaa laulõma,
entä ilossama.
Suu laulõb, süä murõhtõb,
silmäd vette veeretteväd.
Ühs õli vääre miu isoinõ,
tõin’ õli vääre miu emmoinõ –
mihsi tehti miu mokomõ,
ruiko rikottu näkkoa?
En miä ilkõ tšüllä mennä
omiss’ bodrissõ poikiss’ –
tütöd saatanad jutõlla,
vanad ved´mäd võrtailla.
Ühs lahsi nätši untõ,
ku tšärpäne näütti tultõ,
a kana valõ vaskia
i sika sittu luntõ.
Tuli lumi, lumi suli,
tuli varra tšesä,
menin mettsä tšävelemä,
levvin linnu pezä.
Pezäz õli muna,
munaz õli poikõ,
a poigõll õli nokkõ
niku kaivo kokkõ.
Плясовые песни в стиле частушек чаще всего пели под инструментальное сопровождение, куплет за куплетом, в зависимости от того, как тот или иной исполнитель вспоминал слова. Такие песни назывались шуточными (lopizõmizõ virred) и приличными людьми якобы не исполнялись. Очень часто наряду с частушками-четверостишиями под ту же мелодию исполнялись и более длинные тексты, например записанная от Дуни Трофимовой руническая песня La miä laulan, lappahuuli. Про неё Дуня говорила, что её исполняли во время праздников и на свадьбах, но не во время ритуалов, а в свободной праздничной ситуации: Tšen on pulmaz, laulab. Tšäüp silta müütä, tantsib. Nõsab tšäjed i laulab. (’Поют те, кто на свадьбе. Ходит по полу, танцует. Поднимает руки и поёт’.)
T Duńa (Jevdokia) Trofimova, Luuditsa; Maťo (Matrjona) Agafonova, Luuditsa; Kiko (Grigori) Georgijev, Luuditsa; Ivo (Joan) Leontjev, Luuditsa; Ańu (Anna) Hvatova, Rajo; Oudekki Figurova, Rajo (Ariste 1986: 6, 10, 11, 14, 15, 30, 40).
M Olga Ivanova, snd 1952, Zoja Konovalova, snd 1949, Galina Kiseljova, Mättäsi k (Ergo-Hart Västrik, EMTA pärimusmuusikud 2012, ERA, EV 86); Duńa Trofimova, Jõgõperä (Paul Ariste, Igor Tõnurist 1973, RKM, Mgn II 2328 l).
A Duńa Trofimova, Jõgõperä (Paul Ariste, Igor Tõnurist 1973, RKM, Mgn II 2328 l).